هنر نقاشی
بیراه نیست اگر طراحی را در هنرهای تجسمی، همچون آمادگی جسمانی در ورزش بدانیم. طراحی مرحله ای است که نقاش در آن هنوز پیش از درگیر شدن با مبحث رنگ و با توسل به مبانی تجسمی، به آفرینش، سازمان دادن یا چیدمان عناصر بصری می پردازد و می کوشد تا چهارچوب اصلی اثر خویش را سامان بخشد. طراح می کوشد تا از طریق سازماندهی خط، سطح، تنالیته، بافت و غیره به ترسیم دنیای ذهنی خویش بپردازد. طراحی در هنرهای تجسمی به دو حوزهٔ کلی بخش بندی میشود. یکی حوزهٔ drawing است که شامل برداشتهای شخصی یا تجربههای آزاد طراح از موضوعات گوناگون با بیان مستقل و به روشهای متنوع میباشد که عموما دستی صورت می گیرد و دیگری حوزهٔ design است که شامل مراحل ترکیب و چیدمان عناصر بصری و فضا بر پایهٔ اصول طرح است و در رشته هایی مانند طراحی صنعتی، معماری و طراحی لباس کاربرد دارد. موضوعات دیگری همچون اسکیس، اتود و غیره نیز هر یک تعاریف و کاربردهای مختص به خود را دارند. ابزارهای طراحی از تنوع و گوناگونی بسیار زیادی برخوردار هستند که پرکاربردترین آن ها شامل مداد طراحی، زغال طراحی و آب مرکب است. ترسیم اندام، طبیعت بی جان، منظره و طراحی ذهنی مهمترین موضوعات مورد استفاده طراح می باشند.