آنات گرافیک

نقاشی فرآیندی است که طی آن رنگ بر روی یک سطح مانند کاغذ یا بوم ایجاد نقش می‌کند. همچنین به اثری که در این فرآیند خلق می‌شود نیز نقاشی می‌گویند. فردی که این عمل توسط او انجام می‌شود نقاش نام دارد و این واژه به‌خصوص زمانی به‌کار می‌رود که نقاشی حرفهٔ شخص باشد. نقاشی یکی از رشته‌های اصلی هنر محسوب می‌شود و قدمت آن در بین انسان‌ها، شش برابر قدمت زبان نوشتاری است. نقاشی‌های یافت‌شده در غارها حاکی از آن است که انسان‌های اولیه با کشیدن نقش حیوانات و شکارشان به نوعی خود را آمادهٔ نبرد با آنها می‌کردند

 واژه رنگ روغن به نقاشی هایی  گفته می شود که از این ماده استفاده می‌کنند. رنگ روغن از پیگمنت و روغن تشکیل شده است. رنگ روغنی به دلیل چرب بودن خاصیت دیر خشکی و قابلیت های خاص خود را برای نقاشی طولانی و بکارگیری رنگ ها دارد. روغن به کار رفته در رنگ روغن با روش‌های مختلف تولید می‌شود که رایج‌ترین آنها، جوشاندن بذر گیاه کتان و گرفتن روغن بزرک از آن است. سپس این روغن را با مواد رنگی مخلوط می‌کنند که معمولا با پایه سرب و کادمیوم یا سنتتیک و پلیمری هستند. با اینکه رنگ روغن جزو دسته دیر خشک شونده هاست ولی با اضافه نمودن خشک کننده های گوناگونی که مهمترین آن تربانتین نام دارد می توان مدت زمان خشک شدن آن را کم نمود. شناخت ابزار و وسائل مورد نیاز در تکنیک رنگ روغن نخستین گام در یادگیری این تکنیک است. شناخت قلم موها، ساخت و ترکیب رنگ، انواع روغن ها و خشک کننده ها، آماده سازی بوم نقاشی، آشنایی با تئوری رنگ و غیره بخش مهمی از آموزش نقاشی رنگ و روغن را تشکیل می دهند. کاربست این ماده در نقاشی، خود به چندین روش صورت می گیرد که از آن جمله مهمترین آن ها می توان به روش رنگ گذاری مستقیم، نقاشی با کاردک، رنگ گذاری ضخیم، گلیز کردن یا رنگ گذاری با لایه های شفاف اشاره نمود.

نقاشی با پاستل یا گچ‌رنگ

 خمیره‌ای از ماده‌های رنگی آمیخته با گچ و صمغ است که به‌صورت چوبچه درآمده است.

واژه پاستل از همان Paste به معنای خمیر به دست آمده و Pastel به معنای خمیر مداد رنگی است اما در واقع پاستل یک ابزار هنری، برای طراحی و تشکیل شده از پودر خالص رنگدانه و چسباننده است. رنگدانه‌های مورد استفاده در گچ‌رنگ همان‌هایی است که در ساخت دیگر وسایل رنگ آمیزی همانند رنگ و روغن به کار برده می‌شوند.

انواع پاستل‌های روغنی و مدادهای شمعی به شکل قلمی و استوانه‌ای هستند و از رنگدانه به اضافه روغن‌های گیاهی، که به آنها خاصیت چسبندگی می‌بخشد، تشکیل شده‌اند. بعضی از لوله‌های استوانه‌ای نرم‌تر از بقیه هستند که این به دلیل تفاوت‌های کمی است که در ترکیبات آنها وجود دارد؛ از این جهت کیفیت رنگ پاستل نیز رابطهٔ مستقیمی با استفاده از رنگ‌دانه‌های طبیعی دارد.

از پاستل از زمان رنسانس توسط هنرمندان استفاده می‌شد و در قرن ۱۸ محبوبیت قابل توجهی بدست آورد هنگامی که هنرمندان مشهور از پاستل به عنوان پایه کار خود استفاده کردند.

آبرنگ یک رنگ‌ماده و نیز نقاشی یا طرحی که با این نوع رنگ‌ماده اجرا شده باشد است. در تولید آبرنگ از رنگ‌دانه و یک ماده چسبنده قابل حل در آب (معمولاً صمغ عربی) استفاده می‌شود. هنرمندان بسیاری همچون وان دایک، آلبرشت دورر و ویلیام ترنر از آبرنگ برای خلق آثار خود و یا برای تهیه پیش طرح بهره برده‌اند. آبرنگ در انواع مختلف تیوپی و قرصی به بازار عرضه می‌شود

واژه گواش در اصل فرانسوی است و معنای آن «شستشو» می باشد. گواش از مواد رنگین غلیظ تشکیل شده است و حلال آن آب می باشد. گواش با غلظت زیاد سطح کاغذ را کاملآ می پوشاند. امروزه از تکنیک گواش در زمینه ها و ابعاد متعددی استفاده می شود ولی در زمینه های گرافیکی و تبلیغات هنری همچون طراحی پوستر، تصویرسازی و ... کاربرد بیشتری دارد

اکولین ماده ای رنگی است که ترکیبی است از جوهر و پیگمنت. اکولین شبیه به آبرنگ می باشد ولی برخلاف رنگ های روغنی و یا آبرنگ که نیازمند فرم دهی به شکل قرص یا تیوپ بوده و با افزودن مواد کمکی و پرکننده اسنفاده می شوند،مستقیمآ از مواد رنگساز تهیه می شوند و به صورت محلول به کار می رود

کلاژ (در زبان فرانسه  به معنی چسباندن) روشی در تولید آثار تجسمی است که در آن مصالح و مواد مختلف (چون کاغذ‌های رنگی، مقوا، پارچه، ریسمان، بریده روزنامه، عکس و جز اینها) را بر سطح بوم، تخته یا مقوا با ترکیب توامان و مناسب میچسبانند. و گاه با نقاشی و طراحی به تکمیل آن می‌پردازند. کلاژ در اوایل قرن بیستم به تکنیک محبوب هنرمندان نوگرا تبدیل شد. نقاشان کوبیست، داداییست و سورئالیست این اسلوب را بکار می‌گرفتند. پابلو پیکاسو، نقاش کوبیست، اولین فردی بود که این روش را برای نقاشی (طبیعت بی‌جان با صندلی، 1912) بکار برد. هانری ماتیس، کازیمیر ماله‌ویچ، دیوید هاکنی و بسیاری دیگر آثاری را با این اسلوب خلق کرده‌اند

فرسک نوعی نقاشی دیواری است که در آن از طریق رنگ آمیزی گچ و آهک مرطوب با رنگ های محلول در آب بر روی دیوار ایجاد نقش می کنند. در فرسک سازی از آن جهت آب رنگ به کار می برند که رنگ ها از متن دیوار نفوذ کنند و جزو زمینه به نظر آیند.